روزنامه‌ای به نام «جمهوری اسلامی» به سردبیری آقای مسیح مهاجری که مربوط به مقامات بالای کشور ایران می‌باشد، پس از حاکمیت امارت‌اسلامی در افغانستان، به بنگاه تفرقه‌افکنی، توهین و اهانت علیه طالبان و مردم افغانستان تبدیل شده است. این روزنامه تحت عناوین مختلفی از قبیل «داعش در افغانستان؛ طالبان چگونه برف خود را روی بام دیگران می‌اندازند؟»، «طالبان ضدترین عناصر تاریخ بشر هستند»، «شکست تروریست‌های طالبان از جبهه مقاومت پنجشیر»، «مدارا با طالبان بدون خط قرمز»، «آیا معمای طالبان حل خواهد شد؟» جنگ ترکیبی گسترده‌ای به راه انداخته و جبهه‌‌گیری‌های افراطی اتخاذ نموده است. این روزنامه در آخرین مورد از لاطائلات خود، در شمارهٔ ۱۲۸۰۴، تاریخ ۱۷اردیبهشت ۱۴۰۳، مدعی شده است که امارت‌اسلامی در صدد پاک‌سازی قومی، تصفیه مذهبی و ریشه‌کن ساختن مخالفین خود بر آمده است. همینطور این سرمقاله‌نویس با اشاره با حمله اخیر بر نمازگزاران شیعه در هرات نگاشته است: «این جنایت با تمام موازین اسلامی، انسانی و بین‌المللی در تضاد است و سران طالبان باید محاکمه و مجازات شوند». سرمقاله‌نویس این روزنامه چشم خود را بر واقعیت‌ها کاملاً بسته است و اقدامات حفاظتی نیروهای امارت‌اسلامی از مراسمات اهل‌تشیع به ویژه در مراسم عاشورا و محرم را فراموش کرده است. موقف امارت‌اسلامی در خصوص مذهب تشیع در طی مدت حکومت‌‌داری برای همگان واضح است. مذهب تشیع آزادانه مراسمات مذهبی خود را در مساجد‌شان در امنیت کامل برگزار می‌کنند و در ادارات دولتی نیز فیلتری به نام مذهب وجود ندارد؛ اما اگر کمی هم به داخل ایران برگردیم و بالعکس وضعیت اهل‌سنت ایران را مورد بررسی قرار بدهیم، شاید اصطلاح مشهورِ «هر آنچه در فهم تو آید، آن بود مفهوم تو» بر آقای سرمقاله‌نویس روزنامه جمهوری اسلامی صدق پیدا کند. امارت‌اسلامی به حقوق انسانی همه‌ی مردم افغانستان می‌پردازد و به کسی با دید تبعیض نمی‌نگرد. این روزنامه در ادامهٔ موضع‌گیری‌های افراطی‌اش، رودیکرد تکفیری‌تری از داعش گرفته و حکومت امارت‌اسلامی را که متمسک بر مذهب اهل‌تسنن می‌باشند، تکفیر و از آن به عنوان گروه تروریستی یاد کرده است. این رویکرد افراطی در روزنامه معتبر کشور ایران قابل تأمل است! سوال مطرح است که آیا این نظر شخصی سرمقاله‌نویس است یا به طور مجموع نظر گردانندگان آن روزنامه! اگر نظر شخصی است، پس چرا در روزنامه دولتی که زیرنظر مقامات بالا هم است، نشر می‌شود؟! اگر قرار باشد این نوع دید افراطی در کشور افغانستان، از هر طیف و جناحی که باشد، امارت‌اسلامی نسبت به آن موضع تندی خواهد داشت و سخت با این پدیده‌های افراطی برخورد خواهد کرد. این روزنامه، امارت‌اسلامی را شریک داعش می‌داند و می‌نویسد که طالبان با داعش تقسیم کار کرده‌اند. بالفرض اگر طالبان با داعش تقسیم کار کرده‌اند، چرا برخی کشورها به‌طور مشخص با ۱۵گروه نیابتی که البته (صد‌رحمت به داعش) تقسیم کار کرده‌اند؟!
سرمقاله‌نویس که ظاهراً معلوم می‌شود از داعش رادیکال‌تر و افراطی‌تر است، روابط حسنه‌ی دو کشور و دو ملت بزرگ ایران و افغانستان را تحمل نمی‌کند و خواهان بر هم‌زدن این روابط است.
علی‌رغم درخواست‌های مکرر از مقامات مربوطه نسبت به منع تفرقه‌افکنی‌ها از سوی رسانه‌های رسمی و معتبر کشور ایران، اما باز هم کسی جلودار این رسانه‌ها نشده است. بار دیگر می‌طلبد که مقامات ایرانی نگذارند، افراطگرایان روابط دو کشور مسلمان را خراب کنند.
