نویسنده: عبیده غوری روزنامهٔ «جمهوری اسلامی» که چندین‌سال از فعالیت آن می‌گذرد، مدتی است به دروغ‌بافی روآورده و چنته‌ٔ خود را با اخبار غیرواقعی و بی‌بنیاد پُر کرده است. این روزنامه در تازه‌ترین شمارهٔ خود که در تاریخ ١٧ اردیبهشت/ثور ١٤٠٣ منتشر شده، بار دیگر دست به دامان دروغ برده و سرمقالهٔ خود را با عنوان «آیا معمای طالبان حل خواهد شد؟» چاپ کرده است. در این سرمقاله از حادثهٔ یک‌هفته قبل هرات (ترور نمازگزاران اهل تشیع در مسجد) یاد شده و آن را کار خاموش و درخفای امارت اسلامی در یک قرارداد نانوشته با ایران خوانده است. اول باید گفت: امارت اسلامی افغانستان به‌عنوان یک دولت اسلامی می‌کوشد چهرهٔ واقعی اسلام را برای جهانیان به نمایش بگذارد. موقف اسلام در برابر تمام مذاهب، ادیان و فرقه‌هایی که زیر سایهٔ حکومت اسلامی زندگی می‌کنند، واضح است و حفاظت از جان و مال همهٔ طبقات را بخشی از اصول نظام‌داری اسلامی خود می‌داند. امارت اسلامی افغانستان با الگوگیری از آموزه‌های اسلامی همواره کوشیده است از کسانی که در زیر چتر نظام اسلامی زندگی می‌کنند، به خوبی حراست کند و فضای امن و مطمئن را در فراراه زندگی‌‌شان به وجود بیاورد. دوم اینکه شما دایههای مهربان‌تر از مادر نیستید. امارت اسلامی افغانستان نه‌تنها در فکر تأمین امنیت هزاره‌های شیعهمذهب افغانستان است، بلکه در فکر فراهم‌سازی سهولت‌های زندگی‌‌شان نیز می‌باشد و این را با ساخت شهرک برای مغاره‌نشینان هزاره در بامیان ـ‌کاری که در بیست سال گذشته کسی نکرده بودـ و تأمین امنیت در مناسبت‌های مذهبی‌شان ثابت کرده است. اما شما که خود را دایههای مهربان‌تر از مادر می‌پندارید، از هزاره‌های شیعهمذهب افغانستان به‌عنوان گروه‌های نیابتی در منطقه جهت رسیدن به منافع و اهداف خود استفاده می‌کنید. واقعیت این است که امارت اسلامی برای‌شان زندگی می‌سازد، اما شما از آنها زندگی می‌گیرید. سوم: شمایی که می‌گویید باید سران طالبان مجازات و محاکمه شوند، آن‌هم با پندار نادرست و کذبی که فرسنگ‌ها از واقعیت فاصله دارد، آیا تا هنوز در روزنامه‌های‌تان خواستار مجازات سران دولت ایران در مقابل جنایاتی که بالای اهل سنت در ایران، عرا‌ق، سوریه و لبنان انجام دادند، شدید؟ یا حداقل آنها را پیش وجدان خود محاکمه کردید؟ آیا تا هنوز در مورد جنایات‌شان که مسجدها را در سوریه بالای نمازگزاران، خانه‌ها و مکاتب را بالای کودکان فروریختاندند، چیزی نوشتید؟ آیا از ممناعت ساخت مسجد جامع برای اهل سنت در تهران، در حالی که در قلب امریکا و روسیه برای مسلمانان اجازه ساخت مسجد داده می‌شود، قلم کشیدید؟ از خون‌هایی که در مناطق سنی‌نشین هر هفته ریختانده می‌شود و علما و روشن‌فکران‌شان ترور می‌شوند، مراکز علمی و مساجد‌شان تخریب می‌شود، چیزی نوشتید؟ با این‌حال نباید چشم‌های فروبسته‌تان را که از ظلم‌ها و جنایت‌های بی‌سابقه دولت جمهوری ایران فروبسته‌اید، در چنین اتفاقاتی باز کنید. آیا امارت اسلامی با داعش تقسیم کار کرده است؟ روزنامه‌نگار جمهوری اسلامی همچنین مدعی شده است که امارت اسلامی در کشتن هزاره‌های افغانستان، با داعش تقسیم کار کرده است. از قدیم می‌گفتند که آفتاب با دو انگشت پنهان نمی‌شود. مبارزه‌ٔ امارت اسلامی در مقابل پروژهٔ داعش اظهر من‌الشمس است و چیزی نیست که با دو انگشت پنهان شود، اما اینکه شما چنین ادعایی را کردید، نشان‌دهندهٔ عمق بی‌خبری و ناآگاهی شما از شناخت امارت اسلامی و دلیل بر نادرستی ادعاهای‌تان است. همچنین نشانگر افسانه‌سرایی و خیال‌بافی منفی‌نگرانه این روزنامه است. سرمقاله‌نویس به‌خاطر جادادن افواه‌سرایی‌های خود به ذهن و ضمیر مخاطبانش، عدم دستگیری و معرفی عامل چنین رویدادها را دلیل گرفته است. باید گفت: امارت اسلامی با تمام توان عاملین جنایات را تعقیب می‌کند. اینکه گاهی موفق به دستگیری مجرمان نمی‌شود، امر معمول است که در تمام کشورها پیش می‌آید. همچنین در این روزنامه ادعا شده است که در افغانستان برخلاف ادعای طالبان، امنیت تأمین نیست و هر هفته خبر انفجار و انتحار به گوش می‌رسد. الحمدلله در افغاستان امنیت کامل تأمین است و هرکس می‌تواند در تمام جغرافیای افغانستان بدون اینکه کدام خطری وی را تهدید کند، سفر نماید. با وجود اینکه سیستم استخباراتی کشورهای منطقه به‌خاطر ناامن‌سازی این کشور نهایت تلاش‌شان را می‌کنند و اجیران داخلی‌شان را توظیف و تشویق می‌کنند؛ اما امارت اسلامی توانسته است به‌خوبی در مقابل آنها مبارزه نماید و امنیت را در سراسر کشور تأمین کند. اینکه شورای امنیت سازمان ملل متحد هرازگاهی خواب‌های آشفته می‌بیند و افغانستان را کانون تروریستان می‌خواند، بیان‌گر نهایت آشفتگی و ترس‌وحراس‌شان از حکومت نوپای اسلامی است که با هر بهانه‌ای می‌خواهند آن را ضعیف جلوه بدهند. در بخشی از این سرمقاله از ایران خواسته شده است که در مقابل کشتار مسلمانان در افغانستان، چنانکه در مقابل کشتار مسلمانان فلسطین سکوت نکرده است، ساکت نباشد. باید گفت: ایران اول از مسلمان‌کشی در ایران و سوریه دست بکشد، باز بانگ دفاع از مسلمانان بی‌گناه را سر دهد. کسی که خودش غرق در خون کشتار مسلمانان است، چگونه می‌تواند خود را مدافع خون مسلمانان جلوه دهد؟ ایران، باوجودی که یک‌قدرت در منطقه است، هیچ‌گاهی به‌خاطر اسلامیت و انسانیت از مسلمانان دفاع نکرده است، بلکه همواره از مسلمانان به‌خاطر رسیدن به منافع خود استفاده کرده است؛ جایی که کشتار مسلمانان منفعت ملی و سیاسی‌اش را در پی‌داشته است، قتل‌های عام را راه‌اندازی کرده است که نمونهٔ بارز آن را در سوریه، همگان مشاهده کردند. همچنین سرمقاله‌نویس در قسمت‌های اخیر سرمقاله‌اش نوشته است: چه فرقی بین نظام صهیونیستی و نظام طالبان وجود دارد که مسئولان ما معتقد به مدارا با این گروه هستند؟ متأسفانه به‌حدی دایرهٔ معلومات، تشخیص و شناخت این روزنامه‌نویس، ناچیز و کوچک است که توانایی تمیز مسلمان از غیرمسلمان اشغال‌گر و غیراشغال‌گر را ندارد. با این حال، نمی‌دانم چطور به‌خود اجازه می‌دهد که چیزی در مورد کسی یا نظامی بنویسد. طالبان کسی نیستند جز زاده‌شده‌های آزاده‌ٔ افغانستان که به‌خاطر آزادی خاک‌شان سال‌ها سینه سپرکردند؛ قربانی دادند و خون ریختند تا قوّت‌های اشغال‌گر و متحدان ناتو را به زانو درآوردند و کشور خود را از لوث آنها پاک کردند. شمایی که تا هنوز به درک و تشخیص نرسیده‌اید، حضورتان به‌صفت یک‌روزنامه‌نگار توهین به روزنامه‌نگاران واقعی است.
