نویسنده: عبدالقدیر صبوری

گاهی گروه‌های شر و فساد برای حفظ کارنامهٔ سیاه و گذشتهٔ تاریکشان در افغانستان و معکوس‌ نشان‌دادن وقایع و رخدادهای زشت و پست دوران خودشان دست به کارهای ننگینی می‌زنند و از هر تار و ریسمانی محکم آویزان می‌شوند بلکه بتوانند نتیجه منفی را تبدیل به مثبت کنند؛ در هر صورت حاضر نمی‌شوند از کردار ناشایستشان پشیمان شوند و از نو آغاز کنند.

چهره‌های کریه سیاستمداران افغانستان در دو دههٔ اشغال افغانستان برای همگان آشنا و افعال و اعمالشان مثل روز روشن است و ملت هرگز ایام رنج و بدبختی حاکم بر افغانستان در دوران آنان را فراموش نمی‌کنند و پردهٔ غفلت و بی‌توجهی روی آنها نمی‌کشند.

کردار ناشایست آنان صفحاتی از تاریخ افغانستان را با اتفاقات شرم‌آور و مملو از اشتباهات و خطاها برای همیشه پر کرده است که به میزانی برای قیاس و سنجش خوب و بد برای پیشینیان و پسینیان تبدیل شده است.

درحالی که مرام قدرت داشتن و بر مسند حکومت نشستن چنین بود که برای مردم خدمت می‌شد و برای آزادی و استقلال وطن از دشمن فیزیکی و روانی اقداماتی صورت می‌گرفت.

نه اینکه شانه به شانه دشمن در صف آنان و برای تخریب وجههٔ ملت و ویرانی وطن تلاش صورت بگیرد و تحقق آرمان‌های پلید استعمارگران جزو اولویت‌های حکومت گروه‌های شر و فساد محسوب شود.

متأسفانه ملتی که آگاهان و تحصیلکردگان آنان و به اصطلاح روشن‌فکرانشان به جای اینکه در کنار مردمشان قرار بگیرند و با ارائهٔ راه‌حل‌ها و روزنه‌های مقابله با دشمن بی‌رحم و بی‌مروت کمکی کنند، خودشان سنگر تبدیل کردند و در آغوش متعفن دشمن قرار گرفتند و ملتشان در برابر هجمه‌ها و حملات خونین و تلخ رها کردند.

اما این جماعت شر و فساد باور نداشتند که این ملت همیشه با اسلام زیسته و قدرت و قوت واقعی را از خداوند طلبیده است و هرگز و برای همیشه در دام دشمن محسوب باقی نمی‌ماند، بلکه آزادی را با عنایت و لطف خدا و شهامت و دلیری به دست خواهد آورد.

همین بود که با طولانی شدن ایام تاریک حکومت شر و فساد، بازهم افق‌ آزادی از کرانهٔ جهاد واقعی طلوع کرد و رزمندگان اسلام و مجاهدان راستین در سنگرها ایستادگی کردند تا بالاخره امید به دل‌ها نشست و راه‌ها برای استقلال هموار شد و آفتاب عدل و آزادی از پشت کوه‌های جور و ستم سر بیرون آمد.

اکنون کجایند آنانی که می‌پنداشتند همیشه این خاک را در تسخیر خودشان خواهند داشت و این گنجینهٔ ارزشمند برای همیشه در قبضه و قدرت آنان باقی خواهد ماند؟!
فراموش نشود که روزگار ظلم و ستم روزی به پایان خودش خواهد رسید و جای آن را عدل و انصاف خواهد گرفت و عاصیان و متمردان و سوءاستفاده‌جویان هم در دنیا هم در آخرت رسوا خواهند شد.

توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version