نویسنده: انجنیر سليمان باور

در این اواخر با افزایش اختلافات میان جناح‌ها و جبهه‌های خارج‌نشین و شکست‌های پی‌درپی در ایجاد ساختارهای جدید تحت عناوین مختلف، مهره‌های از کار افتاده، فاسد و فراری دولت پیشین به دنبال این هستند که به بهانهٔ احیای جمهوریت، پروژه‌های خارجی را تصاحب کنند و با گرفتن پول و حمایت از کشورهای خارجی، در افغانستان آشوب ایجاد کنند.

این بحث پس از دعوت رسمی امرالله صالح، معاون اول رئیس‌جمهور پیشین و جاسوس سابق سی آی ای، توسط یک عضو کنگره آمریکا در شبکه‌های اجتماعی، داغ‌تر شد. صالح که اکنون یکی از اعضای رهبری جبهه مقاومت است و طی سه سال گذشته در تاجیکستان ساکن بوده، به این نتیجه رسیده که اختلافات داخلی میان جبهه مقاومت و دیگر جبهه‌های خارج‌نشین چنان عمیق است که اتحاد دوباره آن‌ها بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد. به همین دلیل، او تلاش دارد این بار با استفاده از مهره‌های ناکارآمد دولت پیشین، چیزی جدید ایجاد کند و با این اقدام، خارجی‌ها را برای تأمین مالی پروژه‌های خود فریب دهد.

صالح برخی از مهره‌های سابق دولت پیشین را تشویق کرده تا در شبکه‌های اجتماعی از سفر او به آمریکا حمایت کنند و تحت نام مشاوره در در وصفش بنویسند، در مقابل او وعده داده که در صورت بازگشت جمهوریت، به آن‌ها مناصب دولتی اعطا کند. در این راستا، نجیب ننگیال، از مسئولین وزارت داخله در زمان جمهوریت و یکی از مدافعان جمهوریت در شبکه‌های اجتماعی از بقیه پیشی گرفت؛ برای انجام این کار، اخیراً برخی از مقامات وزارت داخله در دوران جمهوریت پیشین، به همراه نجیب ننگیال، که از مدافعان جمهوریت در شبکه‌های اجتماعی است، وارد عمل شده‌اند؛ ننگیال طبق عادت همیشگی خود، نوشته‌ای منتشر کرده که در آن تحت عنوان ارائه مشاوره به امرالله صالح، از چاپلوسی، تناقض‌گویی، پیشنهادات غیرممکن و خیالی استفاده کرده است. در این مقاله، ننگیال صالح را به‌عنوان معاون اول رئیس‌جمهور کنونی معرفی کرده و از او خواسته تلاش کند جمهوریت را دوباره احیا کند، صالح نیز این مقاله را تحسین کرده و آن را یک شاهکار خوانده است.

اما این مقاله واکنش‌های تند و انتقاداتی را از سوی برخی از همراهان سابق و کنونی صالح به دنبال داشته است. یکی از این افراد عزیز بارز، مسئول کمیته روابط خارجی شورای مقاومت، است. بارز این مقاله و پیشنهادات ارائه‌شده به صالح را مملو از تناقض، بی‌معنی، غیرسیاسی و غیرمنطقی دانسته و نویسنده را به چاپلوسی و اغراق‌گویی متهم کرده است. به گفته بارز: «این تناقض‌ها نشان می‌دهند که نویسنده تلاش کرده با چاپلوسی، صالح را به‌عنوان معاون اول ریاست جمهوری معرفی کند، در حالی که کارنامه او خلاف این موضوع را ثابت می‌کند. او (صالح) دومین عامل سقوط نظام بود و هرگز بابت این موضوع از مردم عذرخواهی نکرده است.»

بارز همچنین تأکید کرده که امرالله صالح نه معاون اول رئیس‌جمهور کنونی است و نه نماینده کسی، بلکه صرفاً رهبر «روند سبز» و یک سیاستمدار پیشین است. او همچنین گذشته و عملکرد امرالله صالح را زیر سؤال برده و او را فردی غیرملی و مرموز توصیف کرده است. بارز احیای جمهوریت را نیز شعاری توخالی دانسته و به آن خندیده است.

تنها بارز نیست که چنین نظری دارد، بلکه بسیاری از دوستان و همراهان سابق و کنونی صالح نیز او را فردی مرموز، معامله‌گر و غیرقابل‌اعتماد می‌دانند. پیش‌تر نیز برخی از اعضای رهبری شورای عالی مقاومت، صالح را مورد تمسخر قرار داده و او را فردی «چکچکی» و «ذوق‌زده» توصیف کرده بودند. از این موضوع می‌توان دریافت که تلاش‌های اخیر امرالله صالح، حزب او یعنی «روند سبز» و مهره‌های ناکارآمد جمهوریت پیشین، همانند سایر جناح‌ها و جبهه‌ها، به دلیل اختلافات داخلی و نبود انسجام، از پیش محکوم به شکست است. هرچند ممکن است صالح به آمریکا سفر کند، اما این سفر نیز همچون دیگر اقداماتش، بی‌ثمر، بی‌اعتبار و ناموفق خواهد بود.

توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version