نویسنده: سلمان باور

پاکستان از دهه‌ها پیش مسئولیت تضعیف ملت و سرزمین افغانستان را بر عهده گرفته است، اما در چند سال اخیر با چالش‌های جدی روبرو شده و راهی برای خروج از این وضعیت نابسامان پیدا نمی‌کند.

پاکستان در قرض‌های کلان غرق شده است و هیچ راه‌حلی برای خروج از این بحران ندارد، هر روز در این کشور ده‌ها حمله رخ می‌دهد که باعث وحشت بخشی از مردم شده، و اکثریت مردم سقوط این کشور را لحظه‌شماری می‌کنند، چراکه این دولت پدران، برادران و حتی خواهران و مادران بسیاری را از آن‌ها گرفته است.

پاکستان که در حیرانی به سر می‌برد؛ برای نشان دادن قدرت خود به مردم هر از گاهی افغانستان را تهدید به حمله می‌کند، به‌عنوان نمونه مدتی پیش در منطقه برمل در ولایت پکتیکا، کودکان، زنان و مهاجران افغان را به شهادت رساند. نیروهای افغان نه‌تنها پایگاه‌های آنان را به آتش کشیدند، بلکه گروه‌های فتنه‌گر مستقر در آنجا را که توسط پاکستان برای بی‌ثبات کردن افغانستان آموزش دیده بودند، به‌شدت سرکوب کردند.

اخیراً خبرهایی منتشر شده که پاکستان کشمیر را فروخته و نظامیانش به‌صورت گروه – گروه از بلوچستان فرار کرده‌اند، این در حالی است که همین ارتش درباره تصرف واخان افغانستان شایعاتی را منتشر کرده بود، اما با تمسخر عمومی مواجه شد. پس از این شکست، پاکستان کنفرانسی برگزار کرد که در آن افراد بی‌تعهد به دین و اخلاق شرکت داشتند.

در این کنفرانس، محمد العیسی رهبر ایده‌ی “توحید الادیان”، به‌عنوان مهمان حضور داشت؛ کسی که علناً می‌گوید مسلمانان، یهودیان، مسیحیان و بوداییان برابر هستند و کشتار کودکان و زنان مظلوم غزه را نیز جایز می‌داند؛ پاکستان تلاش زیادی کرد تا او را به‌عنوان مهمان ویژه دعوت کند و پروژه تبلیغاتی خود را با موفقیت پیش ببرد. همچنین، علمای وابسته به ارتش پاکستان را در میان زنان بی‌حجاب و نیمه‌عریان نشاندند تا درباره اهمیت آموزش زنان قصیده‌سرایی کنند، این در حالی است که همین دولت پاکستان زنان محجبه و عفیف را مجبور به ترک حجاب کرده و سیاست‌های ضداسلامی را در پیش گرفته است.

در جریان این کنفرانس هیچ اشاره‌ای به خواهران افغان و حق تحصیل آن‌ها نشد؛ در عوض وقتی سخنرانان بر روی صحنه رفتند، به زنان نیمه‌عریان گفتند: “طالبان مرتکب گناه کبیره می‌شوند.” برای آن‌ها بی‌حجابی و لباس‌های نیمه‌عریان نه‌تنها گناه نبود، بلکه جرأت نکردند این نمایش تبلیغاتی را به چالش بکشند یا از تمام ابعاد اسلام به‌طور واقعی دفاع کنند.

با این هم نشرمیدند؛ در ادامه یکی از نمایندگان وابسته به سازمان استخبارات پاکستان (ISI) بر روی صحنه رفت و به یک جامعه پاک اتهام زد که “نظام افغانستان به زنان بدبین است.” این در حالی است که زنان در پاکستان بیش از هر جای دیگری مورد تحقیر و سوءاستفاده قرار می‌گیرند، حقوق اسلامی و انسانی آن‌ها پایمال شده و حتی مراکز خریدوفروش برای آن‌ها ایجاد شده است؛ در مقابل افغان‌ها برای خواهران خود جان می‌دهند و به تمام حقوق آن‌ها پایبند هستند.

اگر مسئله حقوق زنان باشد و اگر حقوق زنان واقعاً برای پاکستان اهمیت دارد؛ پس این دلالت بر این می‌کند که پاکستان هنوز خودش را نمی‌شناسد، همچنین ملامت کردن دیگران توسط پاکستان درست نیست زیرا پاکستان نباید خواهر مسلمان، عافیه صدیقی را به خارجی‌ها تحویل می‌داد و باید از حقوق مشروع او دفاع می‌کرد.

اگر مسئله حقوق زنان مطرح باشد و پاکستان واقعاً به حقوق زنان اهمیت دهد؛ این تنها نشان‌دهنده عدم شناخت خود و متهم کردن نادرست دیگران است، چراکه پاکستان نباید خواهر مسلمان عافیه صدیقی را به خارجی‌ها تحویل می‌داد، بلکه باید از حقوق مشروع او دفاع می‌کرد و از او حمایت به‌عمل می‌آورد.

همچنین، اگر پاکستان واقعاً یک کشور قدرتمند و مستقل است، باید قرارداد خط لوله گاز با ایران را بدون ترس از آمریکا اجرا کند. مردم پاکستان به ارتش کشور خود مشوره دهند که در چنین شرایط ضعف و ناتوانی، احساسات آن افغان‌هایی را تحریک نکند که در سرزمین خود سه امپراتوری را شکست داده و هر قدرت استعماری را به زانو درآورده‌اند.

توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version