نویسنده: مسلم کابلی
از میان حکام کشورهای اسلامی، به ندرت مشاهده شده که کسی بتواند علیه ابرقدرت جهانی لب به سخن بگشاید و کلمه حق بر زبان بیاورد.حاکمان بسیاری از کشور‌ها زمانی که در مقابل مقامات آمریکایی و یا اروپایی قرار می‌گیرند، با نظر داشت به منافع شخصی، از گفتن حقایق اجتناب می‌ورزند و چه بسا که با افکار استعماری آنها همسو و هم جهت می‌شوند.در این میان، تنها حاکمانی که با وجود تحریم‌های ظالمانه جهان علیه آنها و گذشت سه سال از حکومت‌شان، در اجلاس جهانی و در حضور داشت مقامات ابرقدرت‌های منطقه‌ی و فرا منطقه‌ی از ابراز کلمه حق ابا نمی‌کنند، مسئولان تنها حکومت آزاد و مستقل در جهان اسلام، یعنی امارت اسلامی هستند.سخنان ذبیح الله مجاهد در نشست دوحه، بیانگر اقتدار درونی و عزت نفس سران حکومت امارت اسلامی است.آنها با وجود شکست ابر قدرت‌ها در میادین مبارزه مسلحانه و سیاسی، همواره در تلاش هستند تا به نمایندگی از یک امت، در مقابل اجراآت ظالمانه غرب ایستادگی کنند؛ آنجا که محترم مجاهد صاحب در نشست دوحه چنین می‌گوید: کسانی‌که در کشتار و جنایات غزه دست دارند، هیچ زمانی نمیتوانند به ما درس اخلاق بدهند.این نکته و نکات دیگری که در جلسه از سوی نمایندگان امارت اسلامی مطرح شد، گویای حس درونی و احساس مسئولیت آنها در قبال ملت و جهان اسلام می‌باشد.این پیامی بود برای جهان استعمار که هر اندازه در فقر، تحریم و مشکلات به سر ببریم، اما هیچ زمان از غیرت ایمانی و افغانی خود عقب نمی‌رویم. برای چنین مسئولان با درایت و فکرمند باید جان داد و مواجه نمودن آنها با مصائب و مشکلات، ظلمی نا بخشودنی است.
