نویسنده: غلام‌نبی فروزان

اقتصاد قوی نخستین اهرم مقاومت و پایداری در هر کشور محسوب می‌شود. هرچقدر اندام قدرت اقتصادی قوی‌تر باشد، آن کشور به‌سامان‌تر و خودکفاتر خواهد بود.

افغانستان در طول سال‌ها جنگ و اشغال این فرصت را از دست داده بود که بسترهای اقتصادی خودش را رشد داده و زمینهٔ سرمایه‌گذاری‌های خرد و کلان و داخلی را گسترش بدهد.

پس از پایان دوران سیاه و تلخِ جنگ و نبرد، دوباره این فرصت به دست آمد که افغانستان برای بار دیگر دستی بر سر و صورت خودش بکشد و با چهرهٔ گشاده و آغوشی باز به استقبال جهان و جهانیان برود.

نشست سوم دوحه همین زمینه را فراهم کرد که بعد از بارها نشست و گفت‌وگو روی حل چالش‌های بیست‌ساله دربارهٔ اشغال افغانستان توسط نیروهای خارجی، این بار جهت توسعه و انکشاف داخلی روی میز گفت‌وگو بنشینند و از فرصت‌ها، بسترها و زمینه‌های سرمایه‌گذاری‌ مطمئن در افغانستان صبحت کنند و نظر و توجه کشورهای همسایه و جهان را جلب نمایند.

در این نشست که بیشتر درخصوص موفقیت‌های امارت اسلامی در سه سال اخیر سخن رانده شد و نیازهای کلیدی و زیربنایی افغانستان برای توسعه و انکشاف مطرح گردید، نظر کشورهایی همچون روسیه، چین، بریتانیا، ایران و پاکستان جلب شده و مثبت ارزیابی گردید و این کشوها با تأیید موضع امارت اسلامی و حیرت‌زده‌شدن از موفقیت‌های امارت اسلامی در این مدت کوتاه، دست دوستی به‌سوی افغانستان دراز کردند و برای سرمایه‌گذاری در افغانستان آمادگی‌شان را اعلام نمودند.

این نشست فصل نوین و صفحهٔ تازه‌ای را برای آیندهٔ افغانستان باز کرد که در چند سال آینده ثمرات و نتایج آن در کشور دیده و احساس خواهد شد و به افغانستان این فرصت را خواهد داد که گام‌به‌گام پیشرفت نموده و توسعه پیدا کند.

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version