مخالفان خارج‌نشین حکومت سرپرست بیش از هر زمان دیگری در اختلافات، ناامیدی‌ها و سرگردانی‌ها غرق شده‌اند و این وضعیت، آنان را روز به روز بیشتر به سوی زوال می‌کشاند. آن‌ها در ابتدا تلاش می‌کردند تا این مسئله را با تکلف فراوان پنهان سازند و چنین وانمود کنند که گویا در داخل کشور به سطح منطقه‌ای و جهانی همه چیز مطابق میلشان پیش می‌رود، اما اکنون این وضعیت از کنترلشان خارج شده و در شبکه‌های اجتماعی و نشست‌ها به صراحت از وضعیت دشوار خود و عدم توجه داخلی و بین‌المللی به خود، ابراز ناخرسندی می‌کنند.

این حالت در این اواخر زمانی بیشتر آشکار شد که آخرین تلاش‌های این گروه‌ها برای گردهمایی و اتحاد با شکست مواجه شد، اختلافات درونی آن‌ها به اوج رسید و در گرداب انزوا در سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی رانده شدند. آن‌ها تلاش زیادی کردند تا خود را از این چالش و موج حفظ کنند، اما برعکس، چنان غرق شدند که اکنون خود را نیز فراموش کرده‌اند و برای نجات خویش به هر سو می‌دوند و دست و پا می‌زنند، اما چیزی به دست نمی‌آورند.

اگر به وضعیت داخلی افغانستان نیز نگاه شود، مردم مشغول زندگی عادی خود هستند، ثبات کنونی برایشان نوید پیروزی‌ها و پیشرفت‌های آینده را می‌دهد و سخنان مربوط به هرگونه آشوب، جنگ و بی‌ثباتی در کشور را نیک نمی‌پندارند، به ویژه در شناخت چهره‌های تکراری و آزموده شده به نهایت بلوغ رسیده‌اند. یکی از علل اصلی انزوا، بی‌اثری و ناامیدی مخالفان مقیم خارج نیز همین است.

از سوی دیگر، بارتحولات اخیر و با ظهور حقایق و واقعیت‌ها، اکنون اکثریت کشورها در همسایگی، منطقه و جهان نزدیک و دور افغانستان، به این یقین رسیده‌اند که سرمایه‌گذاری بر بی‌ثباتی افغانستان به نفع هیچ‌کس نیست و این امر نه می‌تواند واقعیت‌های کنونی را تغییر دهد و نه ثبات و منفعت برایشان به ارمغان آورد. بنابراین، آن‌ها برای ایجاد تغییر در سیاست‌های گذشته و ناکام خود تلاش‌هایی را آغاز کرده‌اند.

این تلاش‌ها مخالفان خارج از کشور را به شدت سراسیمه ساخته است، زیرا آن‌ها مدت‌ها به این امید بودند که در بدل ارائه اطلاعات نادرست در مورد افغانستان به این کشورها، جنگ نیابتی به جای آن‌ها و حفظ منافعشان، مورد حمایت قرار گیرند. اما با توجه به وضعیت کنونی، همه این‌ها فقط خواب و خیال به نظر می‌رسد و کل ماجرا بر خلاف آرزوها و تصورات آن‌ها پیش می‌رود. به همین دلیل این وضعیت آنان را به شدت ناامید کرده، مخالفت‌هایشان افزایش یافته و هیچ چیزی نمی‌بینند که بتوانند منافع خود را در آن جستجو کنند.

البته، اگر آن‌ها واقعاً اکنون به این درک رسیده‌اند که نتایج دخالت در جنگ‌های نیابتی، بی‌ثباتی و سایر آشوب‌ها در افغانستان بیشتر به عام مردم زیان می‌رساند، وطن را ویران می‌کند و آن را به سوی جنگ‌ها، خونریزی‌ها و تاریکی‌ها می‌کشاند، پس راه‌های بدیل دیگری نیز وجود دارد که می‌توانند برای زندگی با عزت در وطن خود برگزینند، از اشتباهات گذشته خود پشیمانی نشان دهند و برای آینده‌ای آباد کشور دست به کار شوند.

توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version