ماموریت کمک سازمان ملل متحد در افغانستان یا یوناما اخیراً طرحی را تحت عنوان «راهبرد جامع یوناما برای افغانستان» به منظور گسترش تعامل جامعه جهانی با افغانستان و حل برخی ابهامات و معضلات ارائه کرده است.

هرچند این طرح دارای کاستی‌های فراوانی است و بسیاری از بخش های آن برای حل دائمی مشکلات افغانستان و تعامل با جامعه جهانی پاسخگو نیست، اما از این طرح پیداست که این نهاد نسبت به گذشته آرام آرام با واقعیت های موجود در افغانستان کنار می آید و اکنون اطمینان دارد که هر تلاشی بدون پذیرش واقعیت های عینی در افغانستان بی فایده و بی نتیجه است.

این طرح گروه‌های مستقر در خارج، قوماندانان سابق و جنگ سالاران شبه‌نظامی را به شدت نگران کرده است، زیرا در این طرح هیچ نقشی به آنها داده نشده و شعارهای دروغین، رفت و آمدها و نگرانی های آنها در آن نادیده گرفته شده است.

یکی از این گروه ها جبهه ای به نام آزادی است که ادعا می کند می خواهد از طریق زور و جنگ در افغانستان به قدرت برسد. این جبهه یا گروه که تنها تعداد انگشت شماری رهبر و حامی دارد، همگی در کشورهای خارجی مستقر هستند و از آنجا شعارهای بزرگ را در شبکه های اجتماعی فریاد می زنند و خود را حاکمان آینده افغانستان می خوانند.

در چارچوب این گروه نیز تمام جنرال‌های ماشینی و مقامات فاسد دوران جمهوریت سرنگون‌شده هستند که در آن زمان میدان جنگ را رها کرده و از افغانستان فرار کردند. آنها در دوران جنگ نیز به غیرنظامیان در بسیاری از ولایات تلفات زیادی وارد کرده اند و پرونده های گسترده و متعددی در زمینه فساد اداری و اخلاقی دارند. به هر حال، اگر از آن بگذریم، این گروه اخیراً به شدت طرح یوناما را نقد کرده و موجودیت یوناما و به طور کلی سازمان ملل را به چالش کشیده است.

آنها در همین رابطه نوشته‌ای طولانی منتشر کرده اند، خود را نماینده واقعی مردم افغانستان معرفی کرده اند، شعارهای بزرگ دیگری مانند دموکراسی، انتخابات، حکومت فراگیر، عدالت، وحدت ملی، مبارزه، نیروی جایگزین، تقسیم قدرت و شفافیت را سر داده‌اند و یوناما را به چالش کشیده اند که چرا به قول آنها نقش مهم آنها در این طرح نادیده گرفته شده است.

اول اینکه اگر به ساختار این جبهه نگاه کنیم، رهبری آن پر از افرادی است که در دوران جمهوریت سرنگون‌شده نیز مسئولیت داشتند، حمایت آمریکایی و بین المللی داشتند، ده ها و حتی صدها هزار نیروی امنیتی داشتند، نهاد داشتند، دالر داشتند، قدرت داشتند و زور داشتند.

آنها در آن زمان با وجود تمام این امکانات، تمام مسائل فوق را مسخره کردند، دموکراسی را مسخره کردند، انتخابات را مسخره کردند، حکومت داری را مسخره کردند، عدالت را مسخره کردند، افغانستان را در آستانه تجزیه قرار داده بودند، به دلیل ترس شدید از خود و خانه هایشان ده ها و صدها نیروی امنیتی و دیوارهای سیمانی را دور خود کشیده بودند، فساد اداری و اخلاقی به اوج خود رسیده بود و به طور کلی تمام آن شعارهای دروغینی را که اکنون دوباره فریاد می زنند، مسخره کردند.

باید از آنها پرسید که چرا در آن زمان این ارزش‌ها و شعارها را عملی نمی‌کردند؟ آیا مردم ظلم‌ها، خیانت‌ها و جنایات آنها را فراموش کرده‌اند؟ آیا آنها در افغانستان از کسی پرسیده‌اند که دوباره برای آن ارزش‌های مسخره با آنها بایستد؟ آیا کسی دوباره به آنها اجازه می‌دهد که دوباره آن مستی‌ها و نمایش‌های خود را زنده کنند؟ نه، هرگز نه!

تمام این فریادهای آنها، فریادهای درماندگی آنهاست، آنها قبلاً توسط مردم افغانستان طرد شده‌اند، اکنون نیز یوناما و هر آدرس بین‌المللی دیگری آنها را طرد کرده‌اند. یوناما و جامعه بین‌المللی اکنون وضعیت افغانستان، خواسته‌ها و نیازهای مردم افغانستان را بهتر از هر زمان دیگری می‌شناسند، یوناما و هر آدرس بین‌المللی دیگری اکنون حاکمان و صاحبان واقعی افغانستان را به خوبی می‌شناسند، به همین دلیل آنها را حتی به اندازه یک توت هم حساب نکردند و آنها برای همیشه از صحنه سیاسی و هر صحنه دیگری در افغانستان حذف خواهند شد و نام‌ها و کارنامه‌های سیاه آنها در تاریخ باقی خواهد ماند.

اگرچه طرح یوناما هنوز هم کاستی‌های زیادی دارد، اما اگر آنها به واقعیت‌های موجود در افغانستان، مردم افغانستان، نظام و ساختار افغانستان مراجعه کنند، این کاستی‌ها می‌تواند بیشتر نیز کاهش یابد و راه برای یک تعامل کامل هموار شود.

یوناما و هر آدرس بین‌المللی دیگری باید از مراجعه و حتی مشورت با هر آدرس جعلی مانند جبهه آزادی خودداری کنند، به این شعارهای دروغین و تبلیغات دروغین آنها توجه نکنند و به مردم افغانستان، آدرس واقعی آنها، نظام آنها و خواسته‌های آنها مراجعه کنند، این تنها و قابل اعتمادترین آدرس برای تعامل بین جامعه بین‌المللی و افغانستان است.

توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version