از نخستین روزهای پیدایش نحس احزاب و جریان‌های سیاسی در کشور، تا آخرین نفس‌های جمهوریت سقوط‌شده، اختلاف و کشمکش‌ها میان این جبهات یک امر عادی بوده و به‌جای آن‌که آدرسی برای خدمت به مردم و تأمین منافع عمومی پیش بروند، بیشتر به عرصه‌ای برای قدرت‌طلبی، رقابت‌های پایان‌ناپذیر و سرکوب مخالفان مبدل شده‌اند.

پس از سقوط جمهوریت، نه‌تنها این احزاب و جریان‌های شکست‌خورده نتوانستند برای مبارزه با طالبان با یک‌دیگر متحد شوند، بلکه اکنون در میان اعضای خود جبهات نیز اختلافات عمیقی به وجود آمده است.

اختلاف و تفرقه میان پیروان جبهه مقاومت، از رده‌های بالا گرفته تا پایین‌ترین افراد آن وجود دارد و با گذشت زمان نه‌تنها این اختلافات از میان نرفته، بلکه هر روز بیش از پیش گسترش یافته است.

این اختلافات اما در میان مدعیان جبههٔ پوشالی مقاومت، بر بنیاد تأمین منافع شخصی‌شان بوده و هرگاه منفعت خود را در خطر دیده‌اند، به جان یک‌دیگر افتاده و گه‌گاهی نیز نقاب از چهرهٔ یک‌دیگر برداشته‌اند.

چند روز پیش بود که «صدای هندوکش» از به‌وجود آمدن اختلافات شدید در سطح رهبری این جبهه، میان امرالله صالح و احمد مسعود پرده برداشت؛ به‌گونه‌ای که بر بنیاد گزارش «صدای هندوکش» مشاجره‌های شدیدی میان آنان رخ داده است.

در ادامهٔ اختلافات و کشمکش‌ها میان پیروان جبهه مقاومت، «صدای هندوکش» به یک فایل صوتی از اکرام‌الدین سریع، یکی از فرماندهان جبهه مقاومت در ایران، دست یافته است که در آن، مشاجره‌های شدید بین اعضای این گروه آشکار است.

این مشاجره‌ها به حدی جدی است که برای حذف فزیکی یک‌دیگر تلاش می‌کنند؛ در حالی‌که در شعارهای دروغین‌شان حرف از اتحاد و یک‌پارچگی در مسیر مقابله با طالبان می‌زنند.

اکرام‌الدین سریع، در این فایل صوتی، از کلمات توهین‌آمیز و تند خطاب به فضل‌الربی رحمانی، عضو دیگر جبهه مقاومت که به گفتهٔ او با نام مستعار «مبارز» شناخته می‌شود، استفاده می‌کند.

وی از هوادارانش در ایران می‌خواهد که «مبارز» را مورد لت‌و‌کوب قرار دهند، تا برای سایر اعضای گروه مقاومت عبرت شود. به گفتهٔ سریع: «به همهٔ شما می‌گویم که هر جا (مبارز) را گیر آوردید، ده سیلی به صورتش بزنید تا خاموش شود.»

جدا از اختلافات آشکار میان اعضای جبهه مقاومت، آن‌چه از صحبت‌های سریع دانسته می‌شود این است که افراد جبهه مقاومت، علیرغم انکار مکرر مقام‌های ایرانی، هنوز هم در این کشور فعالیت دارند.

گویا اکنون که کشورهای غربی، به‌ویژه آمریکا، دست رد به سینهٔ مخالفان حکومت سرپرست زده‌اند، برای آن‌ها راهی جز غلامی ایران و پاکستان باقی نمانده و از این طریق می‌خواهند با شعارهای پوشالی مقاومت، چند صباح دیگر منافع‌شان را تأمین نمایند.

این وضعیت آشفته در جبهه مقاومت، نشان‌دهندهٔ نفس‌های آخر آن بوده و نمایان می‌سازد که ساختار درونی جبهه مقاومت نه‌تنها فاقد انسجام و رهبری واحد است، بلکه بیشتر به یک ائتلاف سست و منفعت‌طلبانه شباهت دارد تا یک جریان منسجم و متعهد به هدفی ملی، برخلاف آن‌چه ادعا می‌کنند.

با توجه به اتفاقاتی که در این روزها میان اعضای جبهه مقاومت رخ داده، به‌گونهٔ واضح و آشکار می‌توان دریافت که این جبهه برخلاف ادعایش، بیشتر از آن‌که درگیر مبارزه با طالبان باشد، اسیر دشمنی‌ها و اختلافات درون‌جبهه‌ای بوده و هر روز جنجال تازه‌ای میان پیروان آن به وجود می‌آید.

توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.

Share.
Leave A Reply

Exit mobile version