ضرر و زیان بغاوتگران بر کشور و ملت!
نویسنده: غلام‌نبی فروزان
دوری از دین:
هر بیماری علتی دارد و هر مشکلی از جایی آب می‌خورد. همیشه برای درمان دردی یا حل‌کردن مشکلی، باید همان علت اصلی و کلیدی را پیدا کرد و آب را از سرچشمه بست.
مقابله با معلول به‌جای علت، شاید درمان مؤقتی ایجاد کند و برای چند روزی آرامش نسبی و محدود پدید آورد، اما مشکل را از بنیه حل نمی‌کند و معضل را ریشه‌کن نمی‌کند.
ازهمین‌رو، وقتی به اوضاع و احوال بغاوتگران در دوران‌های گذشته می‌نگریم و اندکی نوع برخوردها و تعاملاتشان را با دیگران مورد سنجش قرار می‌دهیم، اولین چیزی که به ذهن می‌رسد، عدم تربیت سالم و صالح چنین افراد است.
زیرا تربیت نخستین هستهٔ شکل‌دهی شخصیت افراد است که از کانون خانواده و از آغوش پدرومادر آغاز می‌شود و در مکتب ادامه پیدا می‌کند و در پوهنتون و مراکز بزرگ‌تر آموزشی به فرجام می‌رسد.
بعد از آن، حاصل و ثمر نوع تربیت هر فرد در جامعه لمس می‌شود و از بر و بار شیرین آن دیگران نیز بهره‌مند می‌شوند یا از خار و تلخی‌اش کامشان تلخ می‌شود.
برای همین مقصد، متمرکزکردن نوع تربیت افراد روی دیندارشدنشان و تقویت اسلامیتشان بسیار مهم و حیاتی است و در آینده از بسیاری از مصایب فردی و اجتماعی مصون نگه می‌دارد.
پس یکی از علل مهم یا همان علت اصلی و کلیدی سرکشی و طغیان بغاوتگران و عدم رعایت قانون و بیش از آن، رواداری هر نوع ظلم و ستم در حق دیگران، همین ابتعاد از آموزه‌های دینی و دوری‌شان از حضور و استفاده از مراکز دینی مثل مسجد و جماعت تبلیغ یا دیدن آموزش‌های دینی در سنین کودکی است.
وقتی هسته و دانهٔ شخصیت بغاوتگران از همان دوران کودکی تا سنین جوانی و پختگی با آب گل‌آلود و متعفن افکار غربی، خارجی و ضددینی صورت گرفته باشد، و در عوض، از آموزه‌های دینی دور گشته یا اجتناب ورزیده باشد، نتیجه همان می‌شود که در سال‌های گذشته در بستر جامعه دیده و لمس شده بود.
پس یکی از عوامل مؤثر در شکل‌دهی و به‌وجودآمدن جماعت بغاوتگران، عدم دینداری و عدم امانتداری آنان است.
وقتی آنان از درون چنین بزرگ شده و وارد جامعه شده باشند، چه انتظاری می‌توان از آنان داشت که به‌جای فرش‌کردن خار مشکلات، گل بیفشانند و به‌جای دچارشدن به کورراه‌ها و بیراهه‌ها، صراط المستقیم را انتخاب کنند.
تمام اتفاقات ناگوار در سال‌های پسین از سوی این جماعت‌های تاریک‌دل، حاصل پرورده‌شدن در دامان اغیار با اندیشه‌های خام و مغرضانه و دورماندن و دورشدن از روشنایی دینداری و امانتداری است.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
