نویسنده: عزت‌غفوری
گروه “جبهه مقاومت” مدعی است که احمد مسعود دوشنبه، ۴سرطان به پایتخت اتریش “ویانا” رفت و در چهارمین نشست “ویانا” شرکت کرد.پیش‌تر شماری از رسانه‌های بیرونی از قول اعلامیه این گروه ادعا کرده بودند که هفتاد نماینده از گروه‌های “سیاسی و نظامی” ضد امارت اسلامی در چهارمین اجلاس “ویانا” اشتراک می‌کنند.ظاهراً بنا به دلایل نامعلوم از میان هفتاد مخالف امارت اسلامی تعدادی انگشت شمار مانند، محمد محقق، رنگین دادفر سپنتا، فوزیه کوفی، محمد علم ایزدیار و دیگر چهره‌های تبعیدی بیرون از افغاستان، اشتراک کرده‌اند.این مخالفن در اجلاس “ویانا” گفته‌اند در بارۀ نقشه راه “آیندۀ افغانستان” بحث کردند.مخالفان تبعیدی سیاسی، در اجلاس “ویانا” در کنار توصیف از این نشست، از روندهای سیاسی که با هدف بحث در مورد ترسیم یک نقشه راه برای آینده افغانستان به ابتکار مقامات اتریشی و رهبران متشکل از همه گروه‌ها و طیف‌ها اشتراک داشتند، ابراز خوشحالی کردند؛ در اجلاس “ویانا چهارم” ترکیب اشتراک اقوام افغانستان بر اساس خواسته‌های استخاباراتی کشورهای اروپایی انتخاب شده بود، و اشتراک کننده‌گان آنرا “تنوع قومی” دانستند، در حالیکه همچون نشست‌ها میراث مانده‌گار جمهوری انارشی بود، واین نوع جلسه‌ها سبب شد سر جمهوریت به باد فنا برود! اگر به محتوای اجلاس ویانا توجه کنیم لیست فرمایشات تبعیدی‌های فراری، جامعه به اصطلاح مدنی و نهادهای تربیت شده‌غرب، بی اصولی‌های دوران جمهوریت را تداعی می‌کند.خالدپشتون و سپنتا از اشتراک کننده‌گان این اجلاس، بر طبل جنگ می‌کوبیدند، در حالیکه احمدمسعود به انتخابات باور داشت و شماری دیگر، بر ایجاد “حکومت‌همه‌شمول” تاکید می‌کردند؛ در حالیکه کشورهای جهان بارها تاکید کردند که در حال حاضر از حرکت نظامی در مقابل امارت اسلامی حمایت نمی‌کنند. چون تجربه‌های بریتانیای کبیر، اتحاد جماهیر شوروی سابق و ناتو که در افغانستان شکست خوردند تاهنوز تازه است!از سوی دیگر، طالبان که بعد از بیست‌سال مبارزه طاقت‌فرسا، بعنوان طرف برنده جنگ ۲۰ ساله وگفتگوهای دوساله بودند، قطعاً حاضر نیستند با مخالفین که بازنده میدان جنگ و میز مذاکره را باخته اند، گفتگو کنند.به نظر می‌رسد کشورهای جهان با آدم‌های ناکار، ناکام، وبزدل برای همیشه دوستی وکمک نمی‌کنند.در حال حاضر که قدرت مطلق نظامی، سیاسی و جغرافیای افغانستان در اختیار امارت اسلامی قرار دارد، امنیت سراسری تامین است، حاکمیت متقدر، مرزها و حاکمیت‌ملی و استقلال‌ملی در دست امارت اسلامی است، و دست مخالفان سیاسی و نظامی خالی است و در بیرون از کشور قرار دارند، ناامید در بدر به دنبال قصه خوانی تشریفاتی و خالی از آجندا هستند، بعید به‌نظر می‌رسد اجلاس ویانا و یا جلسه‌های دیگر اثر گزار باشد. هر چند این چهارمین اجلاس ویانا است که برگزار می‌شود، اما نتوانست راه بجای ببرد، همچو نشست‌های گذشته بی نتیجه و ناکام است.علاوه بر این، شرکت کردن مفسدید سابق، فراریان و آزموده شده‌گان که نه از افغان‌ها و نه از ملت ارزش‌مندافغانستان نماینده‌گی می‌کنند، نه تنها اینکه ملت از آنان حمایت نخواهد کرد، بلکه ملت از آنان متنفر شوند.
