اعلام چراغ سبز از سوی عوامل شر و فساد به آرزوی بیش از ۷۰ ساله پاکستان، به عاملی برای اختلاف میان مقامات جمهوری سقوط‌کرده و سایر گروه‌های مخالف طالبان تبدیل شده و در روزهای اخیر به موضوع داغ شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است.
چند روز پیش، حفیظ منصور یکی از اعضای رهبری گروه‌های شر و فساد و رئیس بنیاد مسعود، در پاسخ به پرسشی درباره خط فرضی دیورند در مصاحبه‌ای گفت: «تمام مرزهای تعیین‌شده برای افغانستان از نظر ما محترم هستند، ما آنها را بین‌المللی می‌دانیم و هیچ‌گونه ادعای قانونی یا اعتراضی در این باره نداریم».
این اظهارات پس از آن مطرح شد که رئیس سازمان استخبارات پاکستان (آی‌اس‌آی) با رئیس‌جمهور تاجیکستان دیدار کرد؛ بر اساس اطلاعات دریافت شده توسط صدای‌هندوکش، رئیس آی‌اس‌آی به رئیس‌جمهور تاجیکستان اطمینان داده که از جبهه مقاومت به نفع منافع پاکستان و علیه افغانستان حمایت خواهد کرد.
این اطلاعات زمانی موثق‌تر شد که حبیب‌الرحمن حسام، رئیس کمیته علمای(!) جبهه مقاومت، در صفحه ایکس خود ادعا کرد که هند، آمریکا، بریتانیا و عربستان سعودی به گروه‌های نیابتی برای جنگ و تجزیه پاکستان پول پرداخت خواهند کرد و مأموریت این گروه‌ها تجزیه پاکستان خواهد بود، اما نتیجه معکوس خواهد شد و در نقشه سیاسی دیگر نامی از افغانستان وجود نخواهد داشت.
آرزوهای مرتبط با حذف افغانستان از نقشه سیاسی جهان مستقیماً با مصاحبه منصور، اطمینان رئیس آی‌اس‌آی و اهداف و منشور اصلی جبهه مقاومت مرتبط است، زیرا این جبهه تحمل وجود افغانستان به‌عنوان یک جغرافیای مستقل را ندارد. با این حال، این آرزوها موجب اختلاف درونی در جبهه مقاومت شده و واکنش‌های تند در برابر آنها را برانگیخته است.
فردی به نام قاری عیسی محمدی، که یکی از اعضای برجسته جبهه مقاومت محسوب می‌شود در فرودگاه ایران بازداشت و از سفر او جلوگیری شد، پس از آن او در نشست‌های مهم سیاسی جبهه مقاومت ظاهر شد.
مدتی پیش، صدای‌هندوکش کلیپ‌های صوتی محرمانه‌ای از عیسی محمدی و ستار حسینی منتشر کرد که اکنون عیسی محمدی به دلیل حمایت از این جبهه تحت فشار شدید قرار گرفته است؛ او به مصاحبه حفیظ منصور در مورد پذیرش خط دیورند به‌عنوان مرز رسمی، وابستگی به پاکستان و همچنین اظهارات حبیب‌الرحمن حسام درباره حذف نام افغانستان از نقشه سیاسی واکنش تندی نشان داده است.
عیسی محمدی موضع جبهه مقاومت را به شدت نقد و مخالفت خود را با آن اعلام کرده است؛ در همین حال، مقامات بلندپایه جمهوری سرنگون‌شده نیز نظر منصور را محکوم و مخالفت خود را ابراز کرده‌اند.
آرزوهای مرتبط با حذف افغانستان و پذیرش خط دیورند به‌عنوان مرز رسمی، موجب اختلافات گسترده‌تری در میان اعضای جبهه مقاومت شده است و در این ارتباط، برخی از شخصیت‌های مهم این جبهه روزبه‌روز از صفوف آن جدا می‌شوند و اختلافات درونی آنها با گذشت هر روز شدت بیشتری می‌یابد.
