روابط میان ادارهٔ استخبارات پاکستان، رژیم نظامی آن کشور و گروه مقاومت وارد مرحلهٔ تازه‌ای شده است. پیش از این، هر دو جانب تلاش می‌کردند این روابط را از چشم مردم و رسانه‌ها پنهان نگه دارند؛ زیرا هراس داشتند که فاش‌شدن آن، رسوایی‌های زیادی را رقم زند و نگاه جهانیان را نسبت به آنان دگرگون سازد. هرچند تا اندازه‌ای توانستند ارتباطات‌شان را مخفی نگه دارند، اما در نهایت نتوانستند جلو رسوایی را بگیرند.
در این اواخر، تنش‌ها و درگیری‌ها میان افغانستان و پاکستان این همه چیز را آشکار کرد. نقاب فریب از چهره‌های بسیاری فرو افتاد و معاملات پنهانی و روابط پشت پرده برملا شد؛ چنان‌که هیچ راهی برای ادامهٔ پنهان‌کاری نماند و دو طرف ناچار شدند حمایت آشکار خویش را از یکدیگر نشان دهند. پس از آن‌که پاکستان حریم هوایی افغانستان را نقض کرد و بر مردم بی‌گناه بمباردمان نمود، افغانستان نیز جواب قاطع داد و تنها نیروهای نظامی پاکستان را هدف قرار داد. این درگیری‌ها چند روز پی‌هم دوام کرد.
مردم افغانستان، بدون هر نوع تفاوت زبانی، قومی و سمتی، یک‌صدا در کنار اردوی ملی کشور در برابر پاکستان ایستادند. اما گروه مقاومت مقیم بیرون از کشور، با هواداران و اعضایش، با کمال بی‌پروایی در کنار اردوی پاکستان قرار گرفتند و در برابر افغانستان سنگر گرفتند. آنان برای حملهٔ رژیم نظامی پاکستان توجیه می‌تراشیدند و تلاش می‌کردند پاسخ افغانستان را نامشروع جلوه دهند. همین‌گونه از راه شبکه‌های اجتماعی و آدرس های تبلیغاتي به نام رسانه‌ها که از خارج فعالیت میکنند، تبلیغات به سود پاکستان را آغاز کردند، اعلامیه‌های اردوی پاکستان را نشر می‌کردند و عملاً در خدمت ماشین تبلیغاتی رژیم نظامی آن کشور قرار گرفتند.
رابطهٔ میان گروه مقاومت و رژیم نظامی پاکستان موضوع تازه‌ای نیست. این روابط از رهبران نخستین‌شان(احمدشاه مسعود و برهان‌الدین ربانی) به میراث مانده و در دوران جمهوریت فروپاشیده نیز گرم و پابرجا بود. در حالی‌که همین افراد آن زمان جریان‌هایی را که واقعاً خواستار استقلال افغانستان بودند، به مزدوری پاکستان متهم می‌کردند. حضور افراد نزدیک به گروه مقاومت در مقام‌های بلند حکومتی آن دوره، زمینه را فراهم ساخته بود که جاسوسان واجنتهای پاکستان در وزارت خارجه، ریاست امنیت ملی و دیگر ادارات مهم دولتی وظایف مهمی داشته باشند و به هر نوع اطلاعات حکومتی دسترسی پیدا می‌کردند.
همین مقامات بلندرتبهٔ گروه مقاومت برای فریب افکار عامه در سخنرانی‌ها علیه پاکستان موضع می‌گرفتند، اما پس از آن در برنامه‌ها و مناسبت‌ها مهمانان خاص سفارت پاکستان بودند. این روند تا آخرین روز جمهوریت ادامه یافت. اکنون که در بیرون از کشور زیر نام مقاومت صدا بلند کرده‌اند، دوباره به همان دوستی‌های کهنه برگشته‌اند تا مأموریت نیابتی تهدید امنیت افغانستان، منطقه و جهان را تکمیل کنند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
