بسیاری از حلقه‌های سیاسی، نظامی و مافیایی به خارج گریخته‌اند که برای تداوم قدرت، ثروت و نفوذ شخصی خود، از فساد، تفرقه قومی و اقتصاد مافیایی حمایت می‌کردند. در بین آن‌ها جنگ‌سالاران و رهبران سیاسی‌ای هستند که همیشه به جای اتحاد، برای منافع شخصی خود کار کرده‌اند و مقاماتی هستند که به استخبارات خارجی متعهد بودند و به جای ثبات افغانستان، برای اجندا‌های خارجی کار می‌کردند.
آن‌هایی که نام، هویت و شناسنامه یک کشور را انکار می‌کردند و در دوره حاکمیت خود، جز پراکندن تعصبات، تجزیه کشور، انکار هویت، منافع شخصی، عیش و نوش ارمغانی دیگری برای کشور نیاوردند، امروز با کدام دستور کار از ثبات کشور با زبان‌های دروغین خود سخن می‌گویند!؟ در حقیقت، آن‌ها در پی اعاده بربریت از دست رفته، دبدبه و ارائه خدمات به حلقه‌های مافیایی هستند. فرصت بیست ساله‌ای که به آن‌ها داده شد، چگونه استفاده شد، آینده‌شان را هم همان‌طور تصور کنید.
حاکمان بیست ساله حکومت جمهوریت نتوانستند یک نظام سیاسی باثبات، عادلانه و پایدار ایجاد کنند، بلکه به اختلافات، فساد و انحصار شخصی قدرت دامن زدند. زورمندان، مافیا و مقامات فاسد فراتر از قانون بودند، عدالت تنها برای ضعیفان بود، مردم عام قربانیان ناامنی‌ها و جنگ‌ها بودند؛ حکومت بدون کمک‌های خارجی نتوانست اقتصاد خود را اداره کند، بلکه به حمایت سیاسی، نظامی و اقتصادی خارجی‌ها متکی بود.
افغانستان خانه آزمایش‌ها است، در اینجا صاحبان تاریخ سیاه، بغاوتگران خبیث، گروه‌های خبیث، عاملین بی‌ثباتی کشور، شخصیت‌های خام و کوچک، همه آزمایش شدند، مفسدین تا زمانی مفسد خواهند بود که به طور واقعی به قافله حق نپیوسته‌اند. آن‌ها هنوز هم بر روی این برنامه کار می‌کنند که از طریق رسانه‌ها، افراد و راه‌های مختلف، علیه ثبات افغانستان تبلیغات منفی کنند و هر قدمی را که حکومت سرپرست در راستای ثبات برمی‌دارد، از نظر متعصبانه خود منفی ارزیابی کنند. آن‌ها به جامعه و دنیا سیگنال‌هایی که از افواهات ارائه می‌دهند تا مانع پیشرفت‌های موجود شوند.
امروز همان مردم با یک ورق A4 در دست، به کشورها، جوامع و افراد می‌گردند که گویا ما برای آینده افغانستان طرح و برنامه داریم، ما نظامی را ایجاد خواهیم کرد که به هر نوع تعامل و ارتباط با دنیا لبیک بگوید، علیه تروریست‌ها (!) پیشتر از هر کسی اقدام خواهیم کرد، از هر نوع تهدید به منطقه و دنیا جلوگیری می‌کنیم، اقتصاد را روی پای خود می‌ایستانیم، با کشورهای همسایه حسن همجواری می‌کنیم و برنامه‌های متعدد دیگری داریم. اما تمام برنامه‌های آن‌ها به این دلیل ناکام است که آن‌ها بنیان‌گذاران و عاملین اصلی بی‌ثباتی هستند.
این عاملین بی‌ثباتی کشور دیگر نمی‌توانند در چشم مردم، منطقه و دنیا خاک بپاشند، آن‌ها را کالاهای تاریخ مصرف گذشته بدانید! کسی که آن‌ها را ساخته و جایی که استفاده شده‌اند، دیگر برای هیچ‌کدام قابل استفاده نیستند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
