دفاع از مقدسات و ارزش‌های دینی وجیبه ایمانی ماست:
این روزها حوادثی در جریان است که قلب هر مسلمانی را به درد می‌آورد و به ایمان او صدمه می‌زند. برخی قدرت‌ها برای دستیابی به اهداف سیاسی خود، مکان‌هایی را هدف قرار می‌دهند که خانه روح، عقیده و تقدس مسلمانان محسوب می‌شود؛ این عمل نه تنها مرزهای اخلاقی جنگ را می‌شکند، بلکه دشمنی آشکار با تمام ارزش‌های اسلامی است.
اگر کسی به بهانه اختلاف سیاسی یا به دلیل مشکلات مرزی مقدسات را هدف قرار می‌دهد، این تنها مسئله یک کشور نیست؛ وظیفه همه مسلمانان است که واکنش نشان دهند. اهانت به مسجد، مدرسه، محراب و منبر، اهانت به عزت امت است و دفاع از آن تنها کار یک ملت نیست، بلکه تقاضای ایمان است؛ دفاع از مقدسات و ارزش‌های دینی وظیفه ایمانی ماست.
ما سیاست‌های هیچ طرفی را توجیه نمی‌کنیم، اما کوتاهی در دفاع از مقدسات نشان دهنده عدم غیرت، ایمان و وفاداری است.
عزت، ثبات و قدرت روحانی امت‌ها تنها به سیاست، اقتصاد و ارتش وابسته نیست، بلکه به ارزش‌هایی نیز وابسته است که نماینده آشکار دین و ایمان ملت‌ها هستند. برای ما، این ارزش‌ها در مقدسات، مراکز دینی و مساجد نهفته‌اند؛ این مکان‌ها تنها ساختمان نیستند، بلکه مراکز حضور الهی، ستون‌های وحدت و بنیان‌های تربیت فکری نسل‌ها هستند. حفظ حرمت این مکان‌ها، نه تنها یک وظیفه دینی، بلکه یک وظیفه ملی، تاریخی و فرهنگی نیز هست.
مسجد؛ آینه وحدت و ادب امت:
مسجد مرکز زندگی مسلمانان است؛ این مکان برای نماز ساخته شده، اما نقش آن بسیار گسترده‌تر از عبادت است؛ مسجد مرکز علم، مشورت، راه‌حل‌ها، اصلاح و وحدت بوده است؛ این مکانی است که هر مسلمانی بدون تمایز طبقاتی، در مقابل خداوند متعال می‌ایستد.
اما امروز، گاهی مسجد تبدیل به محلی برای شعارهای سیاسی، اختلافات بین قوم‌ها و انتشار نفرت می‌شود؛ این خیانت آشکار به فلسفه مسجد است. ما باید مسجد را از هرگونه سیاست، اغراض شخصی و تعصب پاک نگه داریم. مسجد باید فضای اخلاص، تقوا، ادب و خشیت را حفظ کند، نه اینکه انبار شکاف، نفرت و رقابت بین مردم شود.
مدرسه؛ قلعه هدایت و تفکر:
مدرسه بخشی اساسی از تمدن اسلامی است؛ اینجا چراغ علم روشن می‌شود، اینجا بنیان اخلاق گذاشته می‌شود، اینجا اصول فهم دینی تدریس می‌شود. اما وقتی مدرسه از اصل خود منحرف شود و قربانی منافع شخصی یا سازمانی شود، قوت علمی از آن گرفته می‌شود و دیگر به نیازهای فکری امت پاسخ نمی‌دهد.
ما باید مدارس را از جهالت، تعصب، رفتار تجاری و درگیری‌ها پاک نگه داریم؛ مدرسه باید محل اجماع، روشنفکری و استقامت باشد؛ نسل‌ها زمانی به علم افتخار خواهند کرد که علم قداست خود را حفظ کند.
مقدسات؛ نگهبان روح امت:
مقدسات ارزش‌های ما هستند که از کعبه تا مسجد الاقصی، از قرآن کریم تا سنت نبوی و از محراب تا منبر امتداد دارند؛ این ارزش‌ها تنها گذشته نیستند، بلکه اساس زندگی فعلی ما نیز هستند؛ اهانت به مقدسات تنها تجاوز دینی نیست، این حمله به روح امت است.
کسانی که با بی‌تفاوتی با مقدسات برخورد می‌کنند، از شعور تاریخ، وحدت امت و حرمت دین ناآگاه هستند؛ این جامعه ماست، ایمان ماست و عزت ما در اینجا نهفته است؛ ما باید دفاع از مقدسات را از زبان بگیریم و به عمل درآوریم.
پیامی به مخاطب؛ نویسنده، حاکم و ملت:
اگر صاحب قلم هستی، باید قلمت در مورد این ارزش‌های مقدس از مسیر ادب، تقوا و شعور خارج نشود؛ اهانت به ارزش‌های دینی، مساجد، مدارس و سایر مقدسات و حمله به این چیزهای مقدس، آزادی بیان نیست، بلکه تجاوز از مرزهای انسانیت است.
اگر صاحب قدرت هستی، درک کن که مدیریت مراکز دینی تنها یک کار اداری نیست، بلکه یک مسئولیت ایمانی است؛ این مکان‌ها میدان قدرت تو نیستند، بلکه مناطق تابع فرمان الهی هستند.
اگر عضو ملت هستی، به احترام این مکان‌ها از زاویه غیرت ایمانی نگاه کن؛ اینها پناهگاه‌های روحانی تو هستند؛ اگر بی‌احترامی در اینجا اتفاق بیفتد، روح تمام امت زخمی می‌شود.
در نتیجه باید بگویم که حفظ حرمت مراکز دینی، مساجد و مقدسات تنها وظیفه علما یا دعوت‌کنندگان نیست، بلکه مسئولیت مشترک هر فرد مسلمان و تمام امت است. این مکان‌ها آخرین مرزهای تقدس هستند؛ اگر اینها را از دست بدهیم، وحدت، هویت و تقوای ما نیز با آنها از بین خواهد رفت. بیایید از این مرزها محافظت کنیم، این قلعه‌ها را حفظ کنیم و نگذاریم بادهای نفاق، دنیا و غفلت این گهواره‌ها را بلرزانند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
