ضرر و زیان بغاوتگران بر کشور و ملت
نویسنده: غلامنبی فروزان
ترویج فحشا و فساد:
همانطور که ذات بغاوتگران در آب فحشا و منکرات و ترویج فساد تر شده و نمو یافته است، بیش از آن، آنان خواهان این هستند که ملت نیز در این منجلابهای متعفن فروبروند و تا گردن و حتی تمامقد غرق شوند.
زیرا تماشای عرق شرمساری بر جبین ملت، بهویژه جوانان و زنان، بهخاطر آلودهشدن به منکرات و فحشا، و ناامیدی کامل از رهاشدن دوباره از این دام و از این قید، برای بغاوتگران یک موفقیت کلان و امتیاز ویژه نزد اربابانشان محسوب میشود که ارزش دورنگی و تزویرشان را نمایان میسازد.
هرچقدر این جماعت با نفوذی که در دستگاههای دولتی داشتند و از یک سو خودشان عاملان و مشتاقان ترویج و گسترش فساد و فحشا در خفا بودند و اماکن بیبندوباری را مدیریت و رصد میکردند و بیش از دیگران خودشان مهمانان ثابت و همیشگی چنین جاهایی بودند، از سوی دیگر، ملت و مردم را غیرمستقیم تشویق به کشاندهشدن در همچون محافل و اماکن بیبندوباری و بیعفتی میکردند و از سیل بسیار و حجیم مردم در هر برنامهٔ مبتذل خندهٔ مستانه میزدند.
طبیعتاً دل و دماغ مردم عوام و عادی جامعه از هر قید و بندی رهاست و به هر سو که جامعه برود و نقشی پررنگ به خود بگیرد، مردمان نیز به همان سو حرکت میکنند و در نقش دنبالهروان چشمودلبستهای هستند که از خودشان اختیاری ندارند و فرمان قوی و جریان شدید جامعه مصیبتزده آنان را به پیش میراند.
همین نابسامانیها سبب گشته بود که در مدت بیست سال اشغال در کنار جنگ گرم و نبرد علیه دشمنان حاضر در خاک وطن، به شکل بسیار سریع و افراطی فعالیتهایی برای انحراف اذهان جوانان و زنان بهمنظور سستکردن بنیههای اعتقادی آنان و زیبا جلوهدادن فحشا و منکرات جریان داشته باشد و در سنگر دیگر علیه این ملت دینپرور رزم خاموش آغاز شود.
گردانندگان اصلی این جنگ سرد و خاموش همین دستههای بغاوتگرِ داخلی بودند که در ظاهر پاکتر از آنان پیدا و دیده نمیشد، اما در خفا و سایه تکتک برنامههای انحرافی و مخرب غرب و جهان کفر را اجرا میکردند و هر گامی که علیه ناثباتکردن اذهان و افکار تودهها برمیداشتند، موفقیتی را برایشان تضمین میکرد.
ازهمینرو است که با نفوذ بغاوتگران در دستگاههای دولتی و دستبازداشتن در اجرای طرحهای ضد دینی و ملی یا عدم پیگیری و نداشتن برنامههایی برای ریشهکردن لانههای فساد و فحشا، هر روز و هر شب این خاک به خاکهای آلوده و مسموم تبدیل شده بود و به مرور زمان و خیلی سریع این میکروب در شریانهای حیاتی آن سرایت میکرد.
اما الحمدلله با خاتمهٔ اشغال و طرد دشمنان خارجی، و در مرحلهٔ بعد، فرار و گریز بغاوتگران و خزیدن در کنج بیحیایی و بیعزتی، تمام آنچه در بالا گفته شد، پایان یافت و هر بیماری اخلاقی از هر نوعِ شدید آن، از ریشهٔ درمان گردید.
وقتی دوران کنونی را با دوران چند سال گذشته بررسی میکنیم، به تفاوتهای فاحش در هر دو دوره و نوع حکومتداری و ترویج ارزشهای ملی و دینی یا مخالفت با آنها و فعالیت ضد آنها میرسیم و یکی را خونینجگر میدانیم و دیگری را آرامبخش دلها قلمداد میکنیم.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.