جبهه بغاوت از همان ابتدا با انتخاب مسیر نادرست، سرنوشت خود را به مقابله با نظام اسلامی افغانستان گره زد و از همان لحظه دچار شکست، ضعف و سرگردانی شد. نظام اسلامی و ملت مسلمان افغانستان، با ایمان قوی به ارزشهای دینی و فرهنگی خود، بغاوت را پدیدهای شوم و دخالت بیرونی تلقی کرده و با باغیان طبق احکام شریعت برخورد کردند.
امارت اسلامی در روزهای آغازین فتح کابل، با نمایندگان جبهه بغاوت در پروان دیدار کرد و آنان را به بیعت و اطاعت از امیرالمؤمنین دعوت نمود. امارت اسلامی تمامی حقوق اسلامی و انسانی رهبران و اعضای جبهه بغاوت را طبق شریعت تضمین کرده و از آنان خواست تا شادی فتح و پیروزی مردم افغانستان را با اقدامات خود خراب نکنند.
اما باغیان با تکیه بر حمایت بیگانگان و غرور بیاساس، دعوت امارت اسلامی و ملت افغانستان را رد کرده و عملاً اعلان جنگ کردند؛ اقدامی که خشم ملت مسلمان را برانگیخت. در پی این اقدام، علما از سراسر افغانستان در کابل گرد هم آمدند و با اتفاق نظر، فتوی جهاد علیه باغیان را صادر کردند و به نظام اسلامی اجازه دفاع از ملت را دادند.
امارت اسلامی نیز طبق هدایت قرآن و فتوی علما، عملیات پاکسازی علیه باغیان را آغاز و تا نابودی کامل جبهات نظامی و سنگرهای آنان ادامه داد. در این عملیات، عدالت و انصاف رعایت شد و حقوق هیچ فردی ضایع نگردید.
الله تعالی در قرآن کریم میفرماید:
> “وَإِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ ٱقْتَتَلُوا۟ فَأَصْلِحُوا۟ بَيْنَهُمَا ۖ فَإِنۢ بَغَتْ إِحْدَىٰهُمَا عَلَى ٱلْأُخْرَىٰ فَقَـٰتِلُوا۟ ٱلَّتِى تَبْغِى حَتَّىٰ تَفِىٓءَ إِلَىٰٓ أَمْرِ ٱللَّهِ ۚ فَإِن فَآءَتْ فَأَصْلِحُوا۟ بَيْنَهُمَا بِٱلْعَدْلِ وَأَقْسِطُوٓا۟ ۖ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلْمُقْسِطِينَ.” (سوره حجرات، آیه 9) ترجمه: “و اگر دو گروه از مؤمنان با یکدیگر جنگیدند، میانشان صلح برقرار کنید، و اگر یکی از آن دو گروه بر دیگری تعدی کرد، با گروه متجاوز بجنگید تا به حکم خدا بازگردد. پس اگر بازگشت، میان آنها با عدالت صلح برقرار کنید و دادگری نمایید؛ همانا خداوند دادگران را دوست میدارد.”
بدین ترتیب، باغیان با همه امکانات و پشتیبانیهای خارجی در برابر نیروهای امنیتی نظام اسلامی به مقابله برخاستند، اما نتیجه به سود ملت مسلمان افغانستان رقم خورد. سنگرهای متزلزل باغیان در دل کوههای بلند پامیر و سایر مناطق یکی پس از دیگری فرو ریختند و آنان یا کشته، یا تسلیم و یا به پناهگاههای خارجی خود گریختند.
چتر سیاسی خارجی جبهه بغاوت نیز در حال سقوط است و بزودی زوال آنان را شاهد خواهیم بود. منابع مالی و تسلیحاتی آنان در حال پایان یافتن است و دیگر توانایی تأمین جنگجویان خود را ندارند.
امروز جبهه بغاوت در باتلاق نابودی دست و پا میزند و تلاشهای بیهودهای برای نجات خود انجام میدهد. آنان برای ایجاد جلب توجه رسانهها به کسانی متوسل شدهاند که خود توان حرکت مستقل ندارند و برای بقا به کمکهای خارجی نیاز دارند.
اما پیام ملت قهرمان افغانستان به باغیان و مفسدان این است که دست از شرارت بردارید و تحت سایه رحمت نظام اسلامی و در کنار برادران خود به زندگی مسالمتآمیز بازگردید. زیرا پناه بردن به بیگانگان باعث ننگ و شرم تاریخی است، در حالی که بازگشت به خانه و زیستن در کنار ملت، افتخار و آرامش را به همراه خواهد داشت.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
